St. Patrick eguna bukatuta, egun pare batez deskantsatu eta asteazkenean LONDRESERA! Urte osoan itxaroten negoen bidaia iritsi zen.
Goizeko 4ak aldera gelditu ginen, baina ez zigun axola hain goiz esnatu behar izanak. Arrazoiak merezi zuen. 11k aldera iritsi ginen hostalera eta orduztik gelditu gabeko lau egun izan dira. Gustatuko litzaidake jakitea zenbat kilometro egin ditugun, baina asko seguru. Eguraldi paregabea, Londreseko euriak deskantsu bat hartu zuen gu jun ginenerako. Eta ikusi genituen Big Ben, Westminster, London Eye, Tower Bridge, Picadilly... baina baita Londresen galdutako merkatu txikiak, kale ez hain handiak... Merkatuek badute beren xarma eta pertsonalitatea: Camden, Portobello, Covent...
Goizeko 10etatik arratsaldeko 8ak aldera arte ibiltzen ginen gora eta behera. Hori bai gero segituan ohera. Gure gorputzak ez zeun gehiagorako ematen! Jeje.
Londresera ere badakit noizbait itzuliko naizela. Noiz, nola, zergatik eta norekin ez dakit. Baina espero dut berriro errepikatuko dudala kaleetan galdu eta hiri handi batean txiki sentitxearen esperientzia.
Aaaa! eta ia ahazten zaizkit Metroa alderantziz hartu genuenekoa. Edo atzo ia hegazkina galdu genuela ordu aldaketa zela eta. Horrelakoak bat baino gehiago izan ditugu, baina horiek dira bidaiari xarma ematen diotenak.
Ikasteko astea zela suposatzen da azken haste hau. Klaserik ez baina liburutegiak irekita. Guk ordea, kontrakoa! Azken txanpan sartuta gaudenez aprobetxatu behar!
Larunbatean hasi genuen astea, egun handiarekin: ST. PATRICK EGUNA! Irlandesen egun berezia! Dena zen berdea, ikusi ez nuen arren garagardoa ere berde edateko aukera dago. Goiz goizetik ekin genion egunari; lagunartean, konpainia onean... giro oso ona. Desfilea ere oso ondo! Aukeran jende gehiehi eta batzuk suertea izan genuen gure alturak uzten zigulako, baina bestela zaila ikusteko. Eta ondoren egunak aurrera! Kalean jarraitzen zuen festak, baita tabernetan ere. Euskal Herrira bidaiatu nuela zirudien momentu batean. Edozein herritako jaietan egon daiteken girora, edo Santo Tomasen, estropadetan...
Baina egun hori ere joan zen. Espero dugu lehenengoa izatea baina ez azkena. Eta beste urte batean errepikatzeko aukera izango dugula, aurtengo oroitzapenak gogora ekarriz; agian elkarrekin, agian beste konpainia batekin. Baina bigarren bat egongo dela, seguru!
Alper xamar nabil azkenaldian. Beti idaztekotan, baina azkenean edozein aitzakia medio, ez dut egiten. Gaur ordea, idazteko "beharra" neukan.
Bidaiatzeko modu berria aurkitu dugu: Autostopa! Hasiera batean nerbioak daude, urduritasuna, esperantza gutxi... baina emaitza ikusita hasierako ideia aldatu egiten da. Jendea ezagutu dugu, Poloniako pastela probatu dugu (inoiz probatu deten onenetakoa), inglesa praktikatu... Noizbait galduta ere sentitu gara, baina beti lortu dugu zerbait positiboa.
Bestalde, lehengo asteburuan ere bidai xelebrea. Egun pasa joatea zen gure plana, eta irlandar familia batean bukatu genuen lotan ezagutzen ez genuen jendearekin. Irlandako herri galdu batean, IRAko kartelak nonnahi... Parrandan mutil bat ezagutu nuen, hilabete egon zen Euskal Herrian. Euskal gazte mugimendua ezagutzen zuen, gatazka... eta hortxe ibili ginen hizketan. Interesgarria, oso!
Gaurtik aurrera astebete daukagu jai, "ikasteko" edo! Eta biharko egunarekin hasiko da gure astea:
ST. PATRICK´S!! Irlandesen egun handia! Gogoa daukat nola ospatzen duten ikusteko, izan ere hau ez da urtero bizitzen! Beraz, badaukagu behar den guztia eta bihar gozatzera!!!!!
Gero Londres eta bi aste barru etxean!!!!
Beraz, denbora aprobetxatzera!
Muxu bat eta laister arte!
St. Patrick eguna bukatuta, egun pare batez deskantsatu eta asteazkenean LONDRESERA! Urte osoan itxaroten negoen bidaia iritsi zen. 
